mUltimate Chopin

op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 1-14

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek kombinowany, 2 miary t. 1 + 2 miary t. 9, tylko górna 5-linia.                   EZTU = 23 akcenty długie (oprócz pierwszego w t. 13)

 i akcenty w KF (→Wn)

w t. 1-2 i 5-6 widełki długości 3,5 szesnastek (prawie do czwartej = EZnieU w t. 1)

 w Wf (→Wa)

jak EZnieU1 wszystkie 23 (do tuż przed 5. szesnastką)
..

Znaki  w t. 1-2 i analog. mają w A różną długość, różnice mają jednak wyraźnie przypadkowy charakter, tak iż w tekście głównym ujednolicamy je. Nadajemy im przy tym postać akcentów długich, biorąc pod uwagę przede wszystkim czynniki graficzne – zdecydowanie przeważają krótsze znaki, które można uważać za akcenty długie – oraz praktyczne – w tempie Allegro molto każde tak szybkie następstwo krótkich diminuend, o ile nie połączymy ich w jedno dwutaktowe (które z pewnością byłoby zapisane inaczej), sprowadza się do akcentów.

Oznaczenia w pozostałych źródłach również wskazują na próby ujednolicenia, choć w przypadku KF (→Wn) pierwsze dwa pasaże mają wyraźnie dłuższe znaki niż następne. Wersje te można uważać za dopuszczalne odczytanie zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 13

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Akcent długi w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: wycinek, ta grupa, tylko górna 5-linia.                           TGTU

 w Wf (→Wa)

jak EZnieU1 w analogicznych akcentach

Bez znaku w Wn
..

Kwestia interpretacji znaku jako akcentu długiego – patrz t. 1-14. Brak znaku w Wn to zapewne przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn